Funkcja scalania Apollo

1. Jak działa buforowanie Apollo?
2. Co to jest GQL w Apollo?
3. Jaka jest różnica między odczytem a czytaniem?
4. Jakie są kluczowe argumenty w Apollo?
5. Jaka jest najlepsza strategia buforowania?
6. Co jest '!„W Graphql?
7. Jest Graphql Overkill?
8. Jaka jest różnica między SQL i GQL?
9. Co to jest root_query w Apollo?
10. Dlaczego używamy Args?
11. Co to jest w kodowaniu?
12. Co to jest pamięć podręczna L1 vs L2 vs?
13. Która jest lepsza pamięć podręczna L1 L2 lub L3?
14. Co to jest pamięć podręczna L1 L2 i L3?
15. Czy pamięć podręczna serwera Apollo?
16. Jak działa buforowanie bazy danych?
17. Czy pamięć podręczna Apollo jest trwała?
18. Jak Apollo otrzymuje swoje dane?
19. Czy klient Apollo jest jak redux?
20. Czy mogę użyć klienta Apollo z API REST?
21. Czy Apollo jest serwerem lub klientem?
22. Jest pamięć podręczna szybciej niż DB?
23. Dlaczego pamięć podręczna jest szybsza niż DB?
24. Co to jest buforowanie L1 i L2?

Jak działa buforowanie Apollo?

Dzięki tej polityce Apollo wygląda w pamięci podręcznej, a jeśli wszystkie żądane dane są tam, zwrócone z pamięci podręcznej. W przeciwnym razie Apollo idzie do sieci, zapisuje nowe dane w pamięci podręcznej i zwraca te dane.

Co to jest GQL w Apollo?

Ale Graphql to tylko język zapytania. Aby łatwo go używać, musimy użyć platformy, która zrobi dla nas całe ciężkie podnoszenie. Jedna z takich platform jest dostarczana przez Apollo. Platforma Apollo to implementacja GraphQL, która może przesyłać dane między chmurą (serwer) do interfejsu użytkownika aplikacji .

Jaka jest różnica między odczytem a czytaniem?

Metoda odczytu umożliwia odczytanie danych z dowolnego znormalizowanego obiektu pamięci podręcznej, który był przechowywany w ramach dowolnego wyniku zapytania. W przeciwieństwie do ReadQuery, połączenia do czytania nie muszą być zgodne ze strukturą jednego z obsługiwanych zapytań wykresu danych.

Jakie są kluczowe argumenty w Apollo?

Funkcja Keyargs (zaawansowana)

Możesz zdefiniować zupełnie inny format dla klucza pamięci pola, zapewniając niestandardową funkcję Keyargs . Ta funkcja przyjmuje argumenty pola i inne kontekst jako parametry i może zwrócić dowolny ciąg do użycia jako klawisz pamięci (lub dynamicznie generowanej tablicy Keyargs).

Jaka jest najlepsza strategia buforowania?

Pamięć podręczna podręczna jest najczęstszą dostępną strategią buforowania. Podstawową logikę pobierania danych można podsumować w następujący sposób: Gdy aplikacja musi odczytać dane z bazy danych, najpierw sprawdza pamięć podręczną, aby ustalić, czy dane są dostępne.

Co jest '!„W Graphql?

Zdefiniuj pole lub typ, na przykład w polu: para wartości używana w argumencie lub podczas definiowania zmiennej. ! Wskazuje typ wartości nieistotnej. Domyślnie wszystkie typy wartości w GraphQL mogą skutkować wartością zerową. Jeśli typ wartości obejmuje wykrzyknik, oznacza to, że wartość nie może być null.

Jest Graphql Overkill?

GraphQL może być przesadzony

Ponieważ GraphQL jest tak złożony i potężny, może być powszechnie przesadzony dla mniejszych aplikacji. Jeśli masz przed sobą prostą/prostą aplikację, łatwiej będzie pracować z API REST.

Jaka jest różnica między SQL i GQL?

SQL to język zbudowany wokół tabel, podczas gdy GQL jest zbudowany wokół wykresów. Użytkownicy mogą korzystać z GQL do znalezienia i wyświetlania wykresu z wykresu.

Co to jest root_query w Apollo?

Wartość domyślną to root_query, który jest identyfikatorem obiektu zapytań root. Określając identyfikator innego buforowanego obiektu, możesz zapytać o dowolne dane buforowane bez zgodności ze strukturą obsługiwanych zapytań schematu. Umożliwia to czytanie podobnie jak odczytanie .

Dlaczego używamy Args?

*Args pozwala nam przekazać zmienną liczbę argumentów nie-kewingu do funkcji Pythona. W funkcji powinniśmy użyć gwiazdka ( *) przed nazwą parametru, aby przekazać zmienną liczbę argumentów.

Co to jest w kodowaniu?

Zaktualizowano: 31.02.2022 według komputera Hope. Czasami skrócone jako arg, odnosząc się do programowania lub wiersza poleceń argument jest wartością przekazywaną do polecenia, funkcji lub rutyny.

Co to jest pamięć podręczna L1 vs L2 vs?

Pamięć podręczna L2 jest znacznie większa niż L1, ale jednocześnie wolniej. Mają one od 4-8 MB na flagowych procesorach (512 KB na rdzeń). Każdy rdzeń ma własną pamięć podręczną L1 i L2, podczas gdy na ostatnim poziomie, pamięć podręczna L3 jest udostępniana we wszystkich rdzeniach. Pamięć podręczna L3 jest pamięcią podręczną na najniższym poziomie.

Która jest lepsza pamięć podręczna L1 L2 lub L3?

L1 lub L2 może być znacznie szybsze niż L3, chociaż L3 jest zwykle dwukrotnie większa niż prędkość DRAM. W przypadku procesorów wielorasowych każdy rdzeń może mieć dedykowaną pamięć podręczną L1 i L2, ale mogą udostępnić pamięć podręczną L3. Jeśli pamięć podręczna L3 odnosi się do instrukcji, zwykle jest podwyższona do wyższego poziomu pamięci podręcznej.

Co to jest pamięć podręczna L1 L2 i L3?

W najbardziej podstawowych warunkach dane przepływają z pamięci RAM do pamięci podręcznej L3, a następnie L2, a wreszcie L1. Gdy procesor szuka danych do przeprowadzenia operacji, najpierw próbuje znaleźć ją w pamięci podręcznej L1. Jeśli procesor go znajdzie, warunek nazywa się uderzeniem pamięci podręcznej. Następnie znajduje go w L2, a następnie L3.

Czy pamięć podręczna serwera Apollo?

Apollo Server domyślnie używa pamięci podręcznej w pamięci, ale możesz ją skonfigurować tak, aby używać innego zaplecza, takiego jak Redis lub Memcached. Możesz określić zaplecz pamięci podręcznej, przekazując opcję pamięci podręcznej do konstruktora Apolloserver. Określony backend pamięci podręcznej musi zaimplementować interfejs keyValueCache z @apollo/utils.

Jak działa buforowanie bazy danych?

Baza danych pamięci podręczna uzupełnia twoją podstawową bazę danych, usuwając na nią niepotrzebną presję, zwykle w postaci często dostępnych danych odczytu. Sama pamięć podręczna może żyć w wielu obszarach, w tym w bazie danych, aplikacji lub jako samodzielna warstwa.

Czy pamięć podręczna Apollo jest trwała?

Domyślnie zawartość pamięci podręcznej Apollo zostanie natychmiast przywrócona (asynchronicznie, zobacz, jak przetrwać dane przed renderowaniem) i będzie utrzymywana przy każdym zapisie do pamięci podręcznej (z krótkim przedziałem wypłaty).

Jak Apollo otrzymuje swoje dane?

Nasze dane są dokładne i aktualne

Używamy dostawców stron trzecich, a także naszych danych Dialer do weryfikacji bezpośredniego wybierania i numerów telefonii komórkowej. Baza danych Apollo jest aktualizowana codziennie, z gwarantowanym zwrotem pieniędzy za każdy odbity e -mail.

Czy klient Apollo jest jak redux?

Apollo nadaje się do zarządzania zdalnymi danymi, a 20% z nich było zarządzane w osobnym sklepie Redux, dlatego istnieje potrzeba zintegrowania GraphQL i Redux. Apollo Graphql nie wymaga już redukcji. Klient Apollo automatycznie łapie dane i normalizuje nowe dane w odpowiedzi na zapytania i po mutacji.

Czy mogę użyć klienta Apollo z API REST?

Możesz użyć Apollo-Link-Rest, aby wywołać interfejs API REST w zapytaniach GraphQL.

Czy Apollo jest serwerem lub klientem?

Apollo Server to open source, zgodny z Spec serwer GraphQL, który jest kompatybilny z dowolnym klientem GraphQL, w tym klienta Apollo. To najlepszy sposób na zbudowanie interfejsu API GraphQL gotowego do produkcji, który może wykorzystywać dane z dowolnego źródła.

Jest pamięć podręczna szybciej niż DB?

Gdy wyniki zapytania są pobierane, są one przechowywane w pamięci podręcznej. Następnym razem, gdy ta informacja jest potrzebna, jest ona pobierana z pamięci podręcznej zamiast bazy danych. Może to zmniejszyć opóźnienie, ponieważ dane są pobierane z pamięci, która jest szybsza niż dysk.

Dlaczego pamięć podręczna jest szybsza niż DB?

Głównym celem pamięci podręcznej jest zwiększenie wydajności wyszukiwania danych poprzez zmniejszenie potrzeby dostępu do leżącej u podstaw wolniejszej warstwy pamięci. Wzruszając pojemność prędkości, pamięć podręczna zazwyczaj przechowuje podzbiór danych przejściowo, w przeciwieństwie do baz danych, których dane są zwykle kompletne i trwałe.

Co to jest buforowanie L1 i L2?

Pamięć podręczna pierwszego poziomu (L1) jest wystarczająco mała, aby zapewnić czas dostępu do jednego lub dwóch cyklu. Pamięć podręczna drugiego poziomu (L2) jest również zbudowana z SRAM, ale jest większa, a zatem wolniejsza, niż pamięć podręczna L1. Procesor najpierw szuka danych w pamięci podręcznej L1. Jeśli pamięć podręczna L1 nie ma, procesor wygląda w pamięci podręcznej L2.